اصول طراحی آشپزخانه های صنعتی, فنی مهندسی

اعلام و اطفاء حریق در آشپزخانه های صنعتی

اعلام و اطفاء حریق در آشپزخانه های صنعتی
جهت تشخیص و اعلام وقوع حریق باید حس گرهای حرارتی ( دتکتور حرارتی ) در سقف و همچنین در کانال هودهای تخلیه هوای اگزوز نصب گردد.
همچنین دمپر های اتوماتیک ضد حریق در کانال های هوای تازه و اگزوز به منظور ممانعت از سرایت آتش به سایر فضاها مانند محوطه رستوران الزامی می باشد.
جهت اطفاء حریق در یک آشپزخانه صنعتی، استفاده از تجهیزات زیر توصیه می گردد:
1- جعبه آتش نشانی متصل به دو سیستم خشک و تر و مجهز به شیلنگ از جنس نسوز با طول حداقل 25 متر، شیر قطع و وصل، لانس و نازل آتش نشانی.
ظرفیت این جعبه ها معادل 100GPM پاشش آب به شعاع 50 متر بوده و فشار بهینه آب آتش نشانی پشت جعبه 7 بار ( معادل 70 متر ستون آب ) می باشد که در دونوع روکار و توکار توسط شرکت های تولید کننده عرضه می گردد.
البته باید توجه داشت که آب قادر به اطفاء حریق روغن ها و چربی ها نمی باشد و همچنین در حریق ناشی از الکتریسیته کاربرد ندارد.
2- کپسول های چرخدار 50 کیلوگرمی پودر خشک و 30 کیلو گرمی گاز Co2
3- کپسول های قابل حمل 12 کیلوگرمی پودر خشک و 6 کیلو گرمی گاز Co2
4- پتوهای اطفاء حریق ( Fire Blankets ) به ابعاد 120 در 180 سانتی متر
( باید توجه داشت که کپسول های گاز Co2 برای اطفاء حریق تجهیزات الکتریکی به کار می روند. ضمناً نصب تبر آتش نشانی در مجاورت یا داخل جعبه های آتش نشانی توصیه می گردد. )
انتخاب تعداد و نوع کپسول های آتش نشانی بر اساس کد NFPA-10 صورت می گیرد. بر اساس این کد فضاهای ساختمان بسته به نوع کاربری به سه گروه تقسیم می گردد که عبارت است از:
– Light Hazard : مانند اتاق های اداری و مسکونی
– Ordinary Hazard : مانند پارکینگ های سرپوشیده و انبارها
– Extra Hazard : مانند فضاهای نگهداری کپسول های گاز و اکسیژن
همچنین انواع حریق بر اساس استاندارد فوق به کلاس های زیر تقسیم بندی می گردد:
– کلاس A : آتش سوزی مربوط به مواد جامد مانند چوب، کاغذ، لاستیک، پلاستیک و …
– کلاس B : آتش سوزی ناشی از مایعات قابل اشتعال از قبیل بنزین، نفت، قیر و …
– کلاس C : آتش سوزی ناشی از گازهای قابل اشتعال مانند گاز طبیعی
– کلاس D : آتش سوزی ناشی از تجهیزات الکتریکی
– کلاس E : آتش سوزی ناشی از روغن های آشپزی و چربی ها
با توجه به اینکه عمده آتش سوزی ها در یک آشپزخانه صنعتی ناشی از داغ شدن بیش از حد روغن و آتش گرفتن آن می باشد، لذا توصیه می گردد عمده کپسول های آتش نشانی انتخاب شده از انواع متناسب با کلاس C و E باشند.
تعداد کپسول های آتش نشانی مورد نیاز بستگی به مساحت آشپزخانه صنعتی داشته و با مراجعه به جداول ارائه شده در استاندارد NFPA-10 قابل استخراج است.
ارتفاع نصب کف کپسول های آتش نشانی دستی ( غیرچرخدار ) 10 سانتی متر بالاتر از کف تمام شده آشپزخانه می باشد که به این ترتیب دسته نگهدارنده بالای آنها تقریباً در ارتفاع 120 سانتی متری از کف تمام شده قرار می گیرد.
همچنین محل مناسب جهت نصب کپسول های آتش نشانی در یک آشپزخانه صنعتی به شرح زیر می باشد:
– در طول مسیر های دسترسی و حرکت پرسنل آشپزخانه
– در مجاورت درب های ورودی و خروجی
در فاصله حداقل 5 و حداکثر 20 متری تجهیزات الکتریکی
– در فاصله حداقل 2 و حداکثر 10 متری سکوهای پخت و سرخ کردن مواد غذایی
در خصوص انتخاب تعداد و محل نصب جعبه های آتش نشانی نیز شعاع پوشش هر جعبه که دایره ای به شعاع 50 متر ( 25 متر طول شیلنگ + 25 متر طول پاشش آب ) می باشد، ملاک عمل خواهد بود.
منبع : آشپزخانه های صنعتی
نوشته مهندس فرشاد سرایی

نوشته های مشابه

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *